Het is de spreekwoordelijke komkommertijd, de nieuwscyclus is traag en de meeste gedachten staan niet naar nieuwe vloeren. Maar onze collega’s van het onvolprezen boden wand un decke uit Duitsland hebben een mooi onderwerp opgepikt: de Douglasspar als houtsoort voor vloeren. Dat blijkt helemaal geen gek idee te zijn, zeker niet voor grote oppervlakken.

Met een voortdurende vraag naar lange, brede vloerdelen (en de schaarste in eiken op dit gebied) is de Douglasspar geen gekke gedachte. Deze houtsoort wordt volgens boden wand und decke in Amerika de Oregon Pine genoemd en in Canada de Douglas Fir. Dat is verwarrend want een pine is letterlijk een pijnboom Kiefer in het Duits wat wij vertalen als grenen) en een fir is een spar. De Douglasspar is geen van beide.

Het hout van deze boom lijkt nog het meest op een lariks. Lichtgekleurd spinthout van ongeveer 4 cm met kernhout dat roodbruin oogt en later verkleurt tot geelbruin. De eigenschappen lijken ook op die van lariks. In vergelijking met Europese naaldbomen is de Douglasspar (die van oorsprong groeit in Noord-Amerika maar inmiddels ook in Europa, hiernaartoe gebracht door de Schotse botanist Douglas in de 19e eeuw, vandaar de naam) steviger, stabieler en sterker. In ons land heeft de boom inmiddels de status van een ‘inburgerende exoot’… Met name de bomen uit het eerder genoemde Oregon staan bekend als zeer sterk en deze worden ook als constructiehout toegepast in Amerika. Vrijwel geen noesten, wel scheuren maar zeer sterk. Splintert niet en is daarom ook populair als podiumvloer.

De Douglasspar groeit tot een hoogte van 50 meter in Europa, de Oregon variant wordt echter wel twee keer zo lang. Dus hier kunnen zonder problemen zeer lange, brede planken uit worden gezaagd. De tekening is opvallend gelijnd. Het hout werkt niet tot nauwelijks. Langzaam terugdrogen leidt tot minder scheuren in het hout, de houtsoort is goed te verlijmen. De afwerking kan in lak, olie of beits, het in Scandinavië alomtegenwoordige zepen van de vloer is ook geen probleem. De Brinellwaarde is voor een naaldboom (want dat is de Douglasspar naturrlijk wel) relatief hoog: 20 Newton per vierkante milimeter. Een prima waarde voor een toplaag in parket, zeker voor lange, brede delen.

De Duitsers sluiten af met een leuk feitje: in Japan worden oude losse planken Douglasspar (voorbeeld hierboven) bij de ingang van een huis neergelegd als een soort inbraakalarm. Deze massieve planken kraken vrij hard wanneer je erover sluipt…